Ka&Jo alias Ma&Ya

Hola todos,

We zijn deze week gepromoveerd naar een nieuwe leerkracht. Want zo gaat dat hier, elke 2 weken krijg je een nieuwe leerkracht. Karenina had dit weekend al gedroomd dat ze een heel strenge leerkracht zou krijgen. Op school kwam haar droom uit en kwam ze erachter dat haar nieuwe leerkracht de hoofdjuf was. Alicia, ze bleek gelukkig niet zo streng als in Karenina haar droom dus het viel mee. José had deze droom niet, maar die kreeg dan ook leerkracht/activiteitenbegeleider Fredy.
In deze 3e week zijn we erg actief en daarom schrijven we ons ook voor alle activiteiten in. Gelukkig zijn deze activiteiten erg interessant en goed om onze Spaanse luistervaardigheden te oefenen.

Dinsdag gaan we naar een textielmuseum in Antigua. We zien de verschillende kledingstylen van de Mayagroepen. Iedere stad heeft zijn eigen patroon. Ook laten zij zien hoe deze kleding wordt gemaakt, alles met de hand wat weken tijd in beslag neemt. We kregen een voorbeeld te zien van hoe de kleding wordt gedragen, onze paspop was Karenina.
´s Avonds gaan we uit met de 3 belgen, een makkelijke avond, want we kunnen gewoon Nederlands spreken. We beginnen weer met de ladiesnight in Monoloco en daarna wagen we een dansje in La Sintura. Zodra de salsamuziek plaats maakt voor hippe dansmuziek, gaan wij pas echt los. Helaas stopt de muziek hier al om 01.00, maar de Belgen zijn nog niet helemaal klaar en beginnen ´Het is een nacht´te zingen van Guus Meeuwis. Dit laten we natuurlijk niet aan ons voorbijgaan en we zingen lekker mee. Als we later naar huis gaan zeggen we tegen de Belgen, dat ze wel Hollanders zouden kunnen zijn. Zo´n mooi compliment hebben ze nog nooit gekregen!

Woensdag hebben we weer een excursie en gaan naar een dorpje naast Antigua; Agua Caliente. Je zou zeggen dat hier warm water zou zijn, maar helaas is dat allang niet meer waar. Met de camioneta vertrekken wij en het laatste stukje rijden wij mee met een minibusje. We dachten dat dit busje met 15 personen al vrij vol zou zijn, maar dit is Guatemala en dus passen er ook wel 22 personen in. Hutje mutje dus.

We komen aan bij een huisje waar verschillende Mayavrouwen werken en laten zien hoe zij leven. Weer zien we de klederdracht, waar we nu natruurlijk al wat vanaf weten. Ze laten zien hoe zij hun waren op hun hoofd meedragen. Dat mogen we zelf ook even uitproberen. Dit blijkt erg zwaar en moeilijker dan hoe het eruit ziet. Ook zien we hoe een bruiloft gaat op de Mayamanier en krijgen we iets lekkers te eten.

De volgende activiteit deze week is het Azotea-museum van muziek en koffie. We beginnen bij het muziekmuseum. Mayamuziek gaat hier samen met mooie kleding en verkleden en dus hebben we Prins Carnaval hier gespot. Ook komen we erachter dat Maya´s niet echt geweldige dansers zijn. Het is meer stappen op de plaats en af en toe een stap opzij. De Zwaagse dansers zullen hier geen moeite mee hebben ;)
Daarna was het tijd voor het koffiemuseum. Dit was erg interessant. Het hele proces van koffie maken is hier te zien, dus wij gaan ook even naar de koffieplantage. Om half 4 komen we terug bij het begin en dan is het natuurlijk koppiestoid.

´s Avonds is het weer uitgaansavonds. We worden vóór de afgesproken tijd al opgehaald om mee te doen met een spel. Voor de school staat een groepje op ons te wachten. We zitten buiten, het is volle maan en we spelen het spel ´Weerwolven´. Hoe toepasselijk? Daarna gaan we ook nog eens naar het donkerste kroegje van waarschijnlijk heel Antigua, café No sé, waar we nog even een borrel doen.

Vrijdag gaan we na school mee met de 2 Belgische meiden Karen en Lisa. Zij doen vrijwilligerswerk in een afterschoolproject. Dat wil zeggen; zij ontvangen kinderen in hun openlucht schooltje met als doel hen Engels te leren. De kinderen komen allemaal vrijwilllig en de leeftijden zijn tussen de 4 en 15 jaar. Lekker uiteenlopend dus.
Als we aankomen zien we een afgesloten ruimte zonder dak en enkel een stapel stoeltjes en tafeltjes. Er is ook nog een hokje en daar zit nog wat materiaal in. Voor de kinderen komen, zetten we wat tafels en stoeltjes in groepjes neer en de kinderen komen spelend binnen. Karen en lisa beginnen de les met een nieuw Engels liedje en daarna wordt er in groepjes gewerkt. Na een uur is de concentratie van veel inderen al weg en gaan ze weer spelen. Wij spelen natuurlijk mee!
´s Avonds nog een borrel ter afscheid van de Zwitserse Eva, daarna vroeg naar bed, want we moeten er ook weer vroeg uit.

Zaterdag vertrekken we om 06.30 naar Lago d´Atitlan. Eindelijk een keer een kort tochtje, want we hoeven nu maar 2,5 uur in de bus zitten.
We komen aan bij Panajachel en blijken in een heel goed hotel te zitten. Spullen neerzetten en naar de boot, want we gaan het meer over naar het dorpje Santiago Atitlan. Een heel toeristisch plaatsje, maar niet echt gezellig. Later stappen we weer op de boot en gaan we naar San Pedro. Hier vinden wij het wel gezellig en we gaan het hele plaatsje rond. Het is bijna jammer om alweer te vertrekken. Met de boot gaan we weer terug naar Panajachel en José mag de boot besturen. José is zo´n goede bestuurder dat Karenina dit niet door heeft en daarom zijn er geen foto´s gemaakt.
´s Avonds gaan we met 14 man en vrouw uiteten in een tentje aan het meer. Leuke groep en leuke lokatie, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Niet echt een succes!

Rond een uur of 12 liggen we in bed. We hebben een uurtje geslapen, als Karenina wakker wordt en denkt dat het al 7.30 in de ochtend is. Ze heeft haar lenzen niet in en houdt haar horloge op z´n kop en... ze komt erg overtuigend over. We willen ons bijna aankleden, als José vraagt nog een keer op haar horloge te kijken. Wat blijkt, het is nog maar 1.00 ´s nachts! We hebben er erg om gelachen en één voordeel, we kunnen nog lekker wat uurtjes slapen.

De volgende dag vertrekken we naar Chichicastenango. Daar gaan we eerst naar een kerkhof. Dit is niet echt een kerkhof zoals wij dat kennen. Het is zondag en het is druk. Er worden vuurtjes gestookt, ook wel offers voor Mayagoden genoemd en er worden heel veel graven geschilderd. Aanstaande donderdag is het allerheiligen en dan moet het sementario er weer keurig uitzien. Na het kerkhof gaan we naar een kerk. Dit is de enige kerk in heel Guatemala waar Mayavereringen in het middenpad van een Katholieke kerk plaatsvinden.
Chichicastenango staat bekend om zijn grote markt. Hier kun je in verdwalen met de vele, kleine paadjes langs de kraampjes. Je kijkt je ogen uit, er is van alles te koop met onder andere... levende kippen!
We stellen ons bescheiden op. José koopt een pen en Karenina een bakje verse ananas. Daarna rijden we weer terug naar Antigua.

´s Avonds hebben we afgesproken om nacho´s te eten met onze nieuwe Zwaagse moiden. Het is erg gezellig en het smaakt lekker, maar een dag later blijkt dat de helft van de groep hiervan een voedselvergiftiging heeft opgelopen. Waaronder wij zelf, we zullen jullie de details besparen! Gelukkig voelen wij ons nu weer kiplekker dus jullie hoeven je geen zorgen te maken want onze ´moeder´zorgt goed voor ons...

Hasta Pronto,

Karenina en José